ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ
ΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΠΟΥΛΙΑ
Αυτά τα απελέκητα πουλιά
είναι οικόσιτα δεν επιτίθενται
εκούσια συλλαμβάνονται κι εύκολα γίνονται
φίλοι·
μη σε τρομάζει η φριχτή τους όψη.
Τα μάζεψα σ’ ένα ποτάμι μακρινό
και τά ’φερα να τά ’χω συντροφιά
τις μέρες και τις νύχτες των δακρύων
ίσως σαν επεκτάσεις της συμπάθειας
προς τους μειλίχιους και βολικούς
ασχημανθρώπους.
Από την ποιητική συλλογή «Οι συζητητές», Εκδόσεις του περιοδικού Πόρφυρας, Κέρκυρα 1981.
Όμορφο (και δένει εξαιρετικά με τον πίνακα)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ λάμπρος τσουκνίδας: την ίδια εντύπωση έχω κι εγώ. Γειά χαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το 1981, αντέχει, σε μερόνυχτα χαράς, μα και στις "μέρες και τις νύχτες των δακρύων". Χαιρετώ-σας, φίλοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή