ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΒΡΑΧΝΑΣ

CHARLES BAUDELAIRE


ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ

Φρόνιμη γίνε ω Λύπη μου, γαλήνεψε. Το Βράδυ
που αποζητούσες έφτασεν, απλώνεται και να
την πολιτείαν ετύλιξε μ’ ένα θαμπό σκοτάδι
σ’ άλλους γαλήνη φέρνοντας και σ’ άλλους το βραχνά.

Κι ενώ το πλήθος τ’ άσεμνο κάτω απ’ το φραγγέλι
της Ηδονής –του άσπλαχνου αυτού δημίου– ξεκινά
και στη γιορτή τη δουλική τύψες να δρέψει θέλει,
δώσ’ μου το χέρι ω Λύπη μου και πάμε αποδωνά

μακριά τους. Κοίτα απ’ τ’ ουρανού να σκύβουν τα μπαλκόνια
μ’ αλλοτινά ντυσίματα, τα περασμένα Χρόνια,
απ’ τα νερά ο Μετανιωμός να βγαίνει γελαστός,

ο ήλιος κάτω απ’ των δυσμών το τόξο να βυθίζει,
και πέπλος προς Ανατολάς η Νύχτα αργοσυρτός
άκουσε, αγάπη μου, άκουσε σιγά να βηματίζει!



Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπάρας.
Από το βιβλίο: Αλέξανδρος Μπάρας, «Προσεγγίσες στη γαλλική ποίηση», Πρόσπερος, Αθήνα 1986, σελ. 52.