Ο ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΣ

JOSÉ MARIA HINOJOSA

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΣ

Τα μαλλιά μας τραβερσώνουν την καμπή του αέρα

και στων νερών τον κάμπο πλέει πειρατικό καράβι

και πάνω στην κουβέρτα του έχει ανάμεσα στις πίσσες

τα κεχριμπάρια της ματιάς σου και των δυό χεριών σου.

Τα μαλλιά μας πλέχουν σ’ έναν κοκκινιάρικο αέρα

με το κορμί του εκκρεμές και η σάρκα του να παίρνει

βαφή απ’ τα χρώματα τα εφτά του τανυσμένου τόξου

που σκίζει μ’ ένα βλέμμα τ’ ουρανού τους μουσαμάδες.

Και γιατί δεν θες τη σάρκα σου να φυλακίσεις

στη σάρκα τη δική μου με άνθη και πληγές γεμάτη

σκαμμένες τα λευκά χαράματα με τα μαχαίρια

που φτάσαν απ’ την έρημο σε νέφη μέσα σκόνης;

Τα μαλλιά μας τραβερσώνουν την καμπή του αέρα

μες στις ριπές βιαίων εγκλημάτων τυλιγμένα

και χέρια αθώα θέλουν, προσπαθούν να πλύνουν το αίμα

που σπάρθηκε στη γη ύστερα από την πρώτη αγάπη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.