Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Ο ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ




ALDA MERINI


Ο ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ

Ήμουν πουλί
με κοιλιά λευκή και ευαίσθητη,
και κάποιος μού έκοψε το λαιμό
να γελάσουμε –
μακάρι νά ’ξερα κι εγώ.
Ήμουν ένας άλμπατρος μεγάλος
και τραβέρσωνα τις θάλασσες.
Και κάποιος μου έκοψεε στη μέση το ταξίδι,
κι ούτε ακούστηκε κουβέντα.
Μα ακόμα και πεσμένη στο χώμα
τώρα τραγουδάω για σένα
τα δικά μου τραγούδια της αγάπης.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

ΕΚΕΙΝΗ Η ΗΒΙΚΗ ΦΡΕΣΚΑΔΑ




ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


ΕΚΕΙΝΗ Η ΗΒΙΚΗ ΦΡΕΣΚΑΔΑ

Στου λαβυρίνθου τον κλωβό νυχτέρι
ροδόχρωμο με μολυβί φεγγάρι
τα νούφαρα του ιμέρου περιφέρει·
αβρή σιωπή μες στου πυρός την κόρη
καλεί ό,τι ανεκλάλητο ποθεί να γδάρει
μετά φανών το χάος που ήδη ευπόρει.

Αγγελική η όψη της τώρα εξαίρει
των σπόρων τη χαρά, την άγρια χάρη
των πόρων που τρυγούν οι βυθοκόροι.

*  Της Τόνιας Κοβαλένκο στίχος-πιόνι
  απ’ τη σκακιέρα του «Πότε νυχτώνει;»


Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Ο ΜΠΑΡΙΣ ΣΤΟΚΟΛΩΦ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΜΙΧΑΗΛ ΛΙΕΡΜΟΝΤΩΦ




Михаил Лермонтов


Выхожу один я на дорогу


Выхожу один я на дорогу;
Сквозь туман кремнистый путь блестит;
Ночь тиха. Пустыня внемлет богу,
И звезда с звездою говорит.



В небесах торжественно и чудно!
Спит земля в сияньи голубом
Что же мне так больно и так трудно?
Жду ль чего? жалею ли о чём?



Уж не жду от жизни ничего я,
И не жаль мне прошлого ничуть;
Я ищу свободы и покоя!
Я б хотел забыться и заснуть!



Но не тем холодным сном могилы
Я б желал навеки так заснуть,
Чтоб в груди дремали жизни силы,
Чтоб дыша вздымалась тихо грудь;


Чтоб всю ночь, весь день мой слух лелея,
Про любовь мне сладкий голос пел,
Надо мной чтоб вечно зеленея
Тёмный дуб склонялся и шумел.

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΗ: Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΒΓΑΤΖΗΣ




Владимир Маяковский



Барышня и Хулиган

«Барышня и хулиган» — художественный фильм 1918 года режиссёра Евгения Славинского по сценарию Владимира Маяковского.
Сценарий фильма основан на рассказе итальянского писателя Эдмондо де Амичиса «Учительница рабочих», однако действие перенесено в дореволюционную Россию.

Жанр: драма
Режиссёр: Евгений Славинский, Владимир Маяковский
Автор сценария: Владимир Маяковский
В главных ролях: Владимир Маяковский, Александра Ребикова
Оператор: Евгений Славинский
Кинокомпания: Киноателье АО «Нептун»
Страна: РСФСР
Год: 1918

В ролях:
Владимир Маяковскийхулиган Лава
Александра Ребиковаучительница
Фёдор Дунаевдиректор школы
Ян Невинскийодноклассник хулигана.

Η ΠΑΡΗΓΟΡίΑ




Τ. Κ. ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ


Η ΠΑΡΗΓΟΡίΑ

Ένα μικρό πράσινο δρομάκι οδηγεί στην Ευτυχία.
Είναι μια τόσο πρόωρα ζεστή Άνοιξη.
Στο βάθος, θηριώδης Κερασιά λάμπει από τον καρπό.
Βρίσκεται εκεί Σπιτάκι, στην γαλήνην ερημιάς σπουδαίας.
Τί φουντωμένα είναι όλα τα δέντρα τριγύρω.
Ό,τι μαζεύουμε πικρία και απελπισίες της ζωής,
πάμε συχνά και τα κρύβουμε στην Λήθη
αυτής της πρασινάδας. Τάφος του κακού,
οπόθε πηγάζει η Ανάσταση Καλής Ελπίδας
και το απαραίτητο Θάρρος για τη σκληρήν αυτή Ζωή.


Από το βιβλίο: Τ. Κ. Παπατσώνης, «’Εκλογή Α’, Εκλογή Β΄», Ίκαρος, Αθήνα 1988, σελ. 16.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

ΠΑΛΙ ΒΡΕΧΕΙ




ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΕΛΑΧΡΙΝΟΣ


[ΠΑΛΙ ΒΡΕΧΕΙ]

Πάλι βρέχει!
Στα παράμερα τριόδια
οι ψαλμοί θρηνούν που εδιάβαζες στον όρθρο.
Μυροβόλησε η ψυχούλα σου η ευώδια
το κορμί σου, σε μια δέησην ολόρθο.
Πάλι βρέχει!
Στου κελιού τ’ άραχνα τζάμια
κλαίνε μυστηριακές αγιογραφίες,
που ήλιοι με το αίμα τους ζουγράφιζαν
στις απόκοσμές σου ψαλμουδίες.
Πάλι βρέχει!
Τι σε θέλουν οι καημοί που λεν  θ υ μ ή σ ο υ ;
Οι ψαλμοί τους βρόχινοι
μούσκεψαν την άσπιλη ψυχή σου
και στα δάκρυα δεν αντέχει.
Πάλι βρέχει!



Από το βιβλίο: Απόστολος Μελαχρινός, "Τα ποιήματα", επιμέλεια Αγορή Γκρέκου, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1994, σελ. 73.


Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΕΣ




ΣΤΕΛΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ


ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΕΣ

Έτσι τον αισθανότανε
Ένα τεράστιο κρεμμύδι
Μια ελάχιστη καρδιά
κλεισμένη
σε χιλιάδες πανωφόρια
Αυθεντικός στη γεύση
με αψάδα και οξύτητα στο βλέμμα
δύσοσμος εν βρασμώ
Και πόσο να γλυκάνει
στο λάδι τσιτσιρίζοντας
Στο λάδι
το δικό της



Από το βιβλίο: Στέλλα Γεωργιάδου, «Αμφίβια εγώ», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2015, σελ. 27.

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

ΣΕ ΤΙ ΩΦΕΛΕΙ...




PROPERTIUS
(Ελεγείες, Ι, 1, 1-8)


Σε τί ωφελεί, ζωή μου, εσύ να πιάνεις να κοσμείς
  την κόμη σου,
κι εντός να την καλύπτεις των πτυχών λεπτού υφάσματος
  από την Κω;
Γιατί στις μπούκλες σου κυματιστά όλο χύνεις μύρα
  του Ορόντη;
Τον εαυτό σου πώς μπορείς και ξεπουλάς, στολίδια
  ξένα ν’ αποκτήσεις;
Τη φυσική σου χάνεις χάρη για χάρη ενός καλλωπισμού
  αγορασμένου·
τα κάλλη των μελών σου δεν τ’ αφήνεις τη δική τους
  λάμψη νά ’χουν!
Μα πίστεψέ με! Έτσι δεν ομόρφυνε ποτέ κανείς, και δεν
θα ομορφύνει !
Γυμνός ο Έρως είναι – ναι, γυμνός: το κάλλος αγαπάει
  το αφτιασίδωτο.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.