Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

ΛΩΡΕΝΣ ΦΕΡΛΙΝΓΚΕΤΤΙ!




LAWRENCE FERLINGHETTI


THE WORLD IS A BEAUTIFUL PLACE TO BE BORN INTO

The world is a beautiful place
to be born into
if you don't mind happiness
not always being
so very much fun
if you don't mind a touch of hell
now and then
just when everything is fine
because even in heaven
they don't sing
all the time

The world is a beautiful place
to be born into
if you don't mind some people dying
all the time
or maybe only starving
some of the time
which isn't half bad
if it isn't you

Oh the world is a beautiful place
to be born into
if you don't much mind
a few dead minds
in the higher places
or a bomb or two
now and then
in your upturned faces
or such other improprieties
as our Name Brand society
is prey to
with its men of distinction
and its men of extinction
and its priests
and other patrolmen

and its various segregations
and congressional investigations
and other constipations
that our fool flesh
is heir to

Yes the world is the best place of all
for a lot of such things as
making the fun scene
and making the love scene
and making the sad scene
and singing low songs and having inspirations
and walking around
looking at everything
and smelling flowers
and goosing statues
and even thinking
and kissing people and
making babies and wearing pants
and waving hats and
dancing
and going swimming in rivers
on picnics
in the middle of the summer
and just generally
'living it up'
Yes
but then right in the middle of it
comes the smiling

mortician

ΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ




RENÉ CHAR


ΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ

Στους δρόμους της πόλης είναι η αγάπη μου. Μικρή σημασία έχει πού τραβά και πού πηγαίνει περπατώντας στον κερματισμένο χρόνο. Δεν είναι πια η αγάπη η δικιά μου, ο καθείς μπορεί να της μιλήσει. Καθόλου δεν θυμάται πιά· ποιός ακριβώς την αγάπησε;

  Γυρεύει νά ’βρει ταίρι στο τάμα μέσα των βλεμμάτων. Ο χώρος που διατρέχει είναι η πιστότητά μου. Σχεδιάζει την ελπίδα κι ανάλαφρη την ξαποστέλνει ’κεί απ’ όπου ήρθε. Ηγεμονεύει δίχως να μεροληπτεί.

  Ζω στον βυθό της σάμπως ναυάγιο πανόλβιο. Εν αγνοία της, του αμπαριού του ο θησαυρός είναι η μοναξιά μου. Στον μεγάλο μεσημβρινό, όπου εγγράφεται το δικό της φτερούγισμα, η δική μου ελευθερία τη σκάβει βαθαίνοντάς τηνε συνέχεια και συνέχεια.

   Στους δρόμους της πόλης είναι η αγάπη μου. Μικρή σημασία έχει πού τραβά και πού πηγαίνει περπατώντας στον κερματισμένο χρόνο. Δεν είναι πια η αγάπη η δικιά μου, ο καθείς μπορεί να της μιλήσει. Καθόλου δεν θυμάται πιά· ποιός ακριβώς την αγάπησε και ποιός από μακριά τηνε φωτίζει να μην πέσει;



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.



ΚΡΕΜΑΣΕ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ




ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ


ΚΡΕΜΑΣΕ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ

Κρέμασε τὸ τσεκούρι

στὸν ἀλαφροΐσκιωτο νεκρό,
στὴν ἀγωνία ποὺ καραδοκεῖ,
στὴν σιωπὴ ποὺ σὲ κατασπαράζει

κι ὅλα θὰ ἔχουν ξεχαστεῖ,
ὅλα θὰ ἔχουν συγχωρεθεῖ,
ἀτίθασα, τρομερά, ἀποτρόπαια.

Κρέμασε τὸ τσεκούρι στὸν ἀέρα.

Μάρτυς μου, ὁ ἐξολοθρευτὴς ἄγγελος
καὶ ἡ πολεμικὴ σάλπιγγα ποὺ ἠχεῖ:

Ἔλα νὰ δεῖς μάτια,
βλέφαρα, χείλια, κομμάτια ἀγάπης.
Ἔλα νὰ δεῖς τὸ ὠμό,
τὸ βίαιο, τὸ ἀβυσσαλέο νὰ ὀργιάζει.
Ἔλα νὰ δεῖς τὸ αἷμα νὰ βελάζει.
Ἔλα νὰ δεῖς τὸν ἐξτρεμιστὴ ἥλιο
τοὺς αἰῶνες νὰ ἀνατινάζει.
Ἔλα νὰ δεῖς τὶς μακρινὲς μοναξιές,
τοὺς ξεχασμένους ἥρωες, τὶς φοβερὲς σημαῖες.

Ἀναρίθμητες οἱ εἰκόνες τῆς μεγάλης θλίψης.
Τίποτε ὅμως δὲν πάει χαμένο.
Ἔλα νὰ δεῖς
ἀπὸ τὰ κόκαλα βγαλμένη τὴν Ἐλπίδα
                              κι ἄδραξε τὸ ἄστρο τῆς αὐγῆς.

Κρέμασε τὸ τσεκούρι στὸ περήφανο πένθος...


ΑΝΝΙ ΛΕ ΜΠΡΕΝ!




ANNIE LE BRUN


ANNULAIRE DE LUNE

J’ai été un automne décisif de figues et de rousseurs éclatées dans l’or morose des scarabées enamourés. La mer s’ouvrait enfin servile sous le fouet de l’instant pour que nous avancions superbes et distraits entre les débris de la lumière. En équilibre sur le poignard que je plongeais entre les senteurs de la nuit, je croyais que le monde tournait comme une pomme brodée dans le jardin de mes vêtements. De tous les travestis, je possédais la science dédaigneuse des cambrures champagne. Je ne redoutais pas le passage des motocyclettes du matin sur les peausseries noires du cerveau, je m’espérais subtilement fardée de perversité candide et de soie grise. J’allais me heurter de plein front contre le miroir qui coupait ma vie en deux.

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Ο ΓΕΛΛΙΟΣ, ΣΑΝ ΑΚΟΥΣΕ ΠΩΣ ΣΚΥΛΟΒΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΙÓΣ ΤΟΥ




CATULLUS


[Ο ΓΕΛΛΙΟΣ, ΣΑΝ ΑΚΟΥΣΕ ΠΩΣ ΣΚΥΛΟΒΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΙÓΣ ΤΟΥ]

Ο Γέλλιος, σαν άκουσε πως σκυλοβρίζει ο θειός του
  τους γκομενιάρηδες, τους πουτσαράδες
  (που μοναχά ένα θέλουν: να γαμάνε),
εγάμησε, για να γλιτώσει απ’ τις βρισιές, τη θειά του –
  και τ’ αλλουνού τού εβούλωσε το στόμα,
  τον έκαμε σαν άγαλμα του Αρποκράτη.
Ο Γέλλιος πέτυχε ό,τι επιζητούσε. Μα και πίπα
  αν του τον έδινε, μουγκός και πάλι
  ο μπάρμπας θά ’ταν – ποιά να πει κουβέντα
  με βουλωμένο ώς μέσα πια το στόμα;



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.