ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

ATTILIO BERTOLUCCI

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Τα πρωινά των χαμένων μας χρόνων,

τα τραπεζάκια στη σκιά του φθινοπωριάτικου ήλιου,

τους συντρόφους που έφυγαν και γύρισαν, τους συντρόφους

που πια δεν θα γυρίσουν – αυτά όλα με χαρά τα σκεφτόμουν.

Γιατί η μέρα τούτη του Σεπτέμβρη λάμπει

στις βιτρίνες τόσο σαγηνευτικά και σε ώρες ίδιες

με τότε, κι ενώ οι ώρες οι παλιές αργά κυλούν

και ειρηνικά μέσα στον χρόνο·

το πλήθος είναι το ίδιο στα χρυσά πεζοδρόμια,

μόνο το γκρίζο και το βιολετί αλλάζουν τώρα

και γίνονται πράσινο και κόκκινο χάριν της μόδας,

ο δε ρυθμός των βημάτων είναι αργός, χαρούμενος

            και αμιγώς επαρχιακός

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.